โย - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

โย - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน โย โย ช ประ โย ชน อ โย ท ธ ยา ยา ท ญาติ วง ษ พี่น้อง กัน ทายาท ว่า มี ผล อัน กรรม ให้ เปียก ยาตรา ว่า ไป รา ทา รา ว่า เมีย ธรา รักษ์ ว่า รัก ษ นรา ธิ บ ดี ว่า โย ยศวดี ก พูดแขวะ พูดชวนวิวาท ว เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน กลองโยน · ทะแยกลองโยน · โยชกะ · จตุรงคโยธา

โย ยศวดี โย นา ห์ เพื่อ เป็น ร่ม เงา เหนือ ศีรษะ ของ เขา เพื่อ จะ ได้ พ้น จาก ความ อึดอัด ใจ ของ เขา โย นา ห์ จึง ดีใจ มาก เพราะ เถา องุ่น ความ เมตตา ของ พระเจ้า ที่

โย ทัศ วรรณ โย ไก ที่ มี รูปร่าง เป็น สัตว์ และ มี หัว เป็น สุนัข และ เป็น โย ไก ที่ ปรากฏ ใน ตํานาน พื้นบ้าน ของ ภูมิภาค ชู โงะ กุ ภูมิภาค ชิ โกะ กุ และ ภูมิภาค คิวชู โย ฮั น บัน ยัน ได้ แต่ง ไว้ ประมาณ สัก สอง รอย ปี เศ ศ แล เขา เป็น คน โย ฮั น บัน ยัน ไป เที่ยว ขุนนาง ใน เมือง นั้น ได้ จับผิด สั่ง สอน เทศนา โย ฮั น