การคุ้มครองลูกจ้างประการต่อมา คือ พระราชบัญญัติ คุ้มครองแรงงาน พ ศ ๒๕๔๑ มาตรา ๑๑๘ วรรคหนึ่งและ วรรคสอง บัญญัติว่า เมื่อมีการเลิกจ้าง ซึ่งหมายความว่า การกระท าใดที่นายจ้างไม่ให้ลูกจ้างท า
ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 ได้กำหนดให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยแก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้าง ในกรณีที่นายจ้างเป็นฝ่ายให้ลูกจ้างออกจากงาน นายจ้างเลิกกิจการ เลิกจ้าง ให้พนักงานสมัครใจลาออก หรือให้เกษียณก่อนก าหนด ทั้งนี้ไม่ว่าจะมาจาก หนังสือแจ้งเหตุออกจากงาน เป็นหนังสือหรือเอกสารที่ระบุสาเหตุการออกจากงาน เช่น เลิกจ้าง
ช่วยเหลือฉุกเฉิน นายจ้างไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยแก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้าง ในกรณีใดกรณีหนึ่ง ดังต่อไปนี้ · ทุจริตต่อหน้าที่หรือกระทำความผิดอาญาโดยเจตนาแก่นายจ้าง · จงใจทำให้นายจ้างได้รับความเสียหาย พร้อมกับโพสต์รูปแชทไลน์ที่เธอถูกเลิกจ้าง โดยระบุว่า “เลิกจ้างงานโดยไม่มีเหตุผล แบบนี้เราทำอะไรได้ไหมคะ คือเราเพิ่งทำงานมาได้ 1 เดือน ไม่มีการล่วงหน้าใดๆ” ซึ่งในแชทมีการพูดคุยว่า “